Meander (ornament) w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaMeander – element dekoracyjny stosowany w architekturze, rzeźbie, malarstwie. Znany w starożytnej Grecji i Rzymie; powrócił w okresie renesansu i klasycyzmu. Jest to geometryczny ornament w formie poziomego pasa, złożony z powtarzających się układów linii załamanych wielokrotnie pod kątem prostym[1]. Nazwa pochodzi od rzeki Menderes płynącej w Azji Mniejszej.
Przykłady | edytuj kod
Przypisy | edytuj kod
- ↑ Fleming, "Encyklopedia architektury" s. 222
Bibliografia | edytuj kod
- Witold Szolginia: Architektura. Warszawa: Sigma NOT, 1992, s. 98. ISBN 83-85001-89-1.
- John Fleming: Encyklopedia architektury. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : Wydawnictwo Naukowe PWN, 1997. ISBN 83-221-0678-5.
Na podstawie artykułu: "Meander (ornament)" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy
OryginałEdytujHistoria i autorzy