Bernard z Offidy w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaBernard z Offidy, Dominik Peroni, wł. Domenico Peroni (ur. 7 listopada 1604 w Villa d'Appignano w gminie Ascoli Piceno pod Offidą we Włoszech, zm. 22 sierpnia 1694 w Offidzie) – włoski kapucyn, błogosławiony Kościoła katolickiego.
Przyszedł na świat w rodzinie Peranich, jako trzecie z ośmiorga dzieci. Do kapucynów wstąpił mając 22 lata. Śluby zakonne złożył w 1627. Od 1650 pracował klasztorze w Offidzie. Był infirmiarzem i kwestarzem. W swoim życiu wzorował się na św. Feliksie z Cantalice[1]. Już za życia uważany był za świętego za swój stosunek do ubogich, prostotę i pokorę. Zmarł w wieku 90 lat.
Kult | edytuj kod
Beatyfikował go Pius VI 25 maja 1795.
Jego wspomnienie liturgiczne u oo.kapucynów obchodzone jest 22 sierpnia, a w Offidzie - 23 sierpnia.
Zobacz też | edytuj kod
Przypisy | edytuj kod
- ↑ Tadeusz Słotwiński, Maksymilian Damian: Święci franciszkańscy na każdy dzień. Wrocław: Wydaw. Św. Antoniego, 2003, s. 367-368. ISBN 83-88598-38-4.
Bibliografia | edytuj kod
- Guido Pettinati: Beato Bernardo (Domenico) Peroni da Offida Religioso cappuccino (wł.). Enciclopedia dei Santi. [dostęp 2013-08-25].
- ISNI: 0000 0000 7969 7365
- VIAF: 4251064
- LCCN: n98075438
- GND: 17302260X
- BnF: 135435200
- SUDOC: 067183514
- WorldCat
