Róża rdzawa

Róża rdzawa w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Róża rdzawa (Rosa rubiginosa L.) – gatunek krzewu należący do rodziny różowatych. Pochodzi z Europy i Bliskiego Wschodu (Iran, Irak, Turcja), rozprzestrzenił się także w Australii i Nowej Zelandii, Ameryce Północnej, a nawet w Ameryce Południowej i Afryce[2]. Bywa też nazywana różą szkocką. Występuje również w Polsce i jest dość pospolity.

Morfologia | edytuj kod

Pokrój
Krzew wysokości do około 2 (3) m, rośnie wolno i ma pokrój zwarty[3].
Łodyga
Pokryta kolcami. Kolce szare, hakowato zgięte, gęste; pędy krótkie. Oprócz nich występują także drobne igiełki i szczecinki[3].
Liście
Nieparzysto-pierzaste, zwykle 7-listkowe. Listki małe, szerokojajowate z zaokrągloną nasadą, błyszczące, ciemnozielone, mają na dolnej stronie gruczołkowate włoski wydzielające zapach jabłecznika. Są drobne, z obu stron zielone i nagie, lub rzadko owłosione. Brzegi listków podwójnie ząbkowane, ząbki szerokie i ogruczolone[4].
Kwiaty
Pojedyncze, lub zebrane w wielokwiatowe kwiatostany. Szypułki pokryte gruczołkami na trzoneczkach, często także szczecinkami. Kwiaty pięciopłatkowe, ciemnoróżowe, pojedyncze, osadzone są po jednym lub po 3 do 5 krótkich szypułkach. Działki kielicha pierzaste, po przekwitnieniu wzniesione do góry albo odstające na bok. Szyjki słupka gęsto owłosione, płatki korony drobne[3].
Owoce
Jajowate, małe, czerwone owoce (tzw. owoce zbiorowe).

Biologia i ekologia | edytuj kod

Rozwój
Nanofanerofit. Kwitnie w czerwcu. Owoce dojrzewają we wrześniu.
Siedlisko
Skraje lasów, zarośla, miedze, zbocza. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla All. Berberidion i Ass. Pruno-Ligustretum[5].
Zmienność
Tworzy mieszańce z r. drobnokwiatową, r. dziką, r. francuską, r. gęstokolczastą, r. girlandową, r. polną, r. siną, r. zapoznaną[4]. Z krzyżówek z tym gatunkiem otrzymano odmiany:'Amy Robsart', 'Magnificat', 'Hebe's Lip'.
Odporność
Wśród występujących w Polsce pospolitych gatunków róż róża rdzawa charakteryzuje się największą odpornością na chorobę rdza róży[6].

Przypisy | edytuj kod

  1. ↑ Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website (ang.). 2001–. [dostęp 2010-04-29].
  2. ↑ a b Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-05-05].
  3. ↑ a b c Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
  4. ↑ a b Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
  5. ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
  6. ↑ red.: Selim Kryczyński i Zbigniew Weber: Fitopatologia. Tom 2. Choroby roślin uprawnych. Poznań: PWRiL, 2011. ISBN 978-83-09-01077-7.
Na podstawie artykułu: "Róża rdzawa" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy